<<Αίσχος!>>

 

     Το 1981 η χώρα επί κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή εισήλθε στην Ε.Ε και από τότε άρχισαν όλα τα δεινά του κόσμου για τον τόπο μας. Σήμερα, 34 χρονιά μετά, ακόμα αναζητούμε έστω και ένα θετικό στοιχείο που έχουμε εισπράξει από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

     Τα λάθη είναι αμέτρητα εδώ και 40 χρόνια.  Το 1974, η Ελλάδα ελευθερώθηκε από την δικτατορία του Παπαδόπουλου. Διάδοχος στην εξουσία του κράτους υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με την ΕΡΕ. Δυστυχώς για τον ελληνικό λαό, η κυβέρνηση Καραμανλή δεν είχε ιδιαίτερες διαφορές σε σχέση με την δικτατορία των προηγούμενων ετών. Ο χειρισμός του πρώην πρωθυπουργού στο θέμα της Κύπρου, το γεγονός πως υπέγραψε την είσοδο της χώρας στην Ε.Ε αλλά και οι πυρκαγιές στην Πάρνηθα και η αδυναμία του κράτους στο να τις αντιμετωπίσει, είναι οι τρεις σημαντικότερες αρνητικές κινήσεις που έμειναν στην ιστορία υπό την πρωθυπουργία του. Το θετικό στοιχείο για την χώρα μας τότε ήταν πως η οικονομική κατάσταση της χώρας μας ήταν σε αρκετά καλά επίπεδα. Στα τέλη της θητείας του, η οικονομική κατάσταση της χώρας δεν ήταν στα ίδια καλά επίπεδα σε σχέση με το 1974 και αυτό θα δημιουργούσε ένα σοβαρό πρόβλημα για την συνέχεια.

     Το 1981, κηρύσσονται εκλογές. Πλέον η Νέα Δημοκρατία δεν είχε ελπίδες ώστε να αναλάβει και πάλι την εξουσία ύστερα από 2 θητείες. Έτσι και έγινε. Το 1981, το ΠΑΣΟΚ με τον Ανδρέα Παπανδρέου θα κερδίσουν τις εκλογές, με το υψηλότερο, μέχρι τώρα, εκλογικό ποσοστό στις εκλογές στην Ελλάδα (48%). Η μισή Ελλάδα, σχεδόν, ψήφισε το ΠΑΣΟΚ με την ελπίδα πως τα πράγματα στην χώρα θα αλλάξουν προς το καλύτερο. Η αλήθεια είναι πως στην αρχή έτσι φαινόντουσαν τα πράγματα. Η συνέχεια όμως απέδειξε το ακριβώς αντίθετο. Οι ανεξέλεγκτοι διορισμοί στον χώρο του δημοσίου, οι αμέτρητες επιχειρήσεις που έκλεισαν, το γεγονός ότι ενώ προεκλογικά ήθελε την Ελλάδα έξω από το ΝΑΤΟ, αλλά τελικά όλο και πιο καλές σχέσεις αναπτύξαμε μαζί τους, τα αμέτρητα δανείκα που δεν αξιοποίηθηκαν καθόλου σωστά, οι αυξήσεις που δεν πήρε ποτέ ο απλός μισθωτός πολίτης και φυσικά η εκτόξευση του ΑΕΠ έφεραν την χώρα σε μία ακόμα πιο τραγική κατάσταση. Η Ελλάδα δανείζονταν από την Ε.Ε ώστε να ξοφλήσει προηγούμενα δάνεια προς την Ε.Ε και το δημοσιονομικό έλλειμα εκτοξευόταν σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Η καταστροφή της χώρας ερχόταν με μαθηματική ακρίβεια.

      Το 1990, ο Μητσοτάκης ήταν ο διάδοχος της εξουσίας και είχε την υποχρέωση να σώσει ότι μπορούσε να σώσει. Όχι μόνο δε κατάφερε να κάνει κάτι τέτοιο, πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Το ΑΕΠ είχε εκτοξευθεί σε επίπεδα που πλέον δε θα μπορούσε να ανταπεξέλθει ο απλός λαός. Η τριετής κυβέρνησή του στιγματίστηκε ιδιαίτερα όταν υπέγραψε στο να παραγραφούν τα δάνεια της Γερμανίας προς την Ελλάδα. Μία από τις χειρότερες κινήσεις στην σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Οι διορισμοί στο δημόσιο, όπως και επί κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, έτσι και με την κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας συνεχίστηκαν σε παράλογα επίπεδα.

     Αφού και η κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη απέτυχε, ο Ανδρέας Παπανδρέου με μεγάλη διαφορά ανέλαβε και πάλι την εξουσία της χώρας. Σε σχέση με την προηγούμενη, οχταετή θητεία του, κατάφερε να διατηρήσει, αλλά όχι να μειώσει την οικονομική κατρακύλα της χώρας. Τα επίπεδα του δημοσιονομικού ελλείματος το 1996 ήταν μόλις μία μονάδα αυξημένη σε σχέση με το 1993. Όμως το γεγονός ότι δεν εκτοξεύτηκε όπως τα προηγούμενα χρόνια, δε σήμαινε ότι τα πράγματα πήγαν καλύτερα.

      Η κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη από το 1996 εώς τις αρχές του 2004 αποδείχτηκε ίσως η πιο τυχερή στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Ίσως σε αυτό να βοήθησε και τα ''δώρα'' της ΕΟΚ ώστε και η Ελλάδα να εισέλθει στο ευρωπαϊκό νόμισμα, το ευρώ το 2002. Παρόλα αυτά οι διαδηλώσεις συνταξιούχων και οι επιθέσεις προς αυτούς... από ανθρώπους της αστυνομίας έχουνε μείνει χαραγμένες στις μνήμες του ελληνικού λαού, όπως φυσικά και το γεγονός εισήλθε σε μία κοινότητα, την ευρωπαϊκή, που δε μπορούσε να αντεπεξέλθει. Η καθόλου βιομηχανία της Ελλάδας δε μπορούσε να ανταγωνιστεί την βαρεά βιομηχανία των μελών-κρατών της Βόρειας Ευρώπης. Δε είναι δυνατόν μία χώρα η οποία κάνει εξαγωγές σε ροδάκινα και μανταρίνια να ανταγωνιστεί αγορές οι οποίες κάνουν εξαγωγές σε αυτοκίνητα πολυτελείας όπως είναι η ΒMW και η Mercedes. Δε χρειάζεται να είναι κάποιος επιστήμονας ώστε να το κατανοήσει αυτό. Αυτό είναι η απλή λογική. Φυσικά αξέχαστες θα μείνουν και οι εκλογες του 2000, οι οποίες ήταν πολύ οριακές, που για κάποιο λόγο 150.000 Γεωργιανοί βγάλανε πράσινη κάρτα, ώστε να ψηφίσουν και να καθορίσουν το τελικό εκλογικό αποτέλεσμα. Παρόλα αυτά και χάρη στα ''δώρα'' της ΕΟΚ το έλλειμα είχε μία μικρή μείωση μέχρι και το 2004.

       Φτάνοντας στο 2004, η Ελλάδα με νέο νόμισμα, φιλοξενούσε και τους Ολυμπιακούς αγώνες. Κυβέρνηση ήταν ο Κώστας Καραμανλής με την Νέα Δημοκρατία.  Ύστερα από το καλοκαίρι του 2004, το χρέος της Ελλάδας διπλασιάστηκε. Πλέον, με τέτοιο χρέος, η Ελλάδα ήταν με την πλάτη στον τοίχο. Απανωτά χτυπήματα για τον ελληνικό λαό και η ανάπτυξη που έταζε η κυβέρνηση Καραμανλή φυσικά, δεν ήρθε ποτέ. Τα εγκλήματα του Βατοπεδίου, της Siemens, τα υποβρύχια και τους Ολυμπιακούς αγώνες αλλά και τα πλαστά στοιχεία που δώθηκαν το 2008 και το 2009 προς τους εταίρους αποδείχθηκαν καταστροφικά για την Ελλάδα. Όπως επίσης και οι πυρκαγιές σε Υμηττό, Πεντέλη και Πάρνηθα και τα δέντρα τα οποία χάθηκαν, ενώ την θέση τους πήραν κάποιες πολυτελές βίλες. Πλέον η Ελλάδα θα βρισκόταν αντιμέτωπη με την χρεοκοπία και ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να ήταν προετοιμασμένος για τα χειρότερα. 

     Τα χειρότερα ήρθαν. Σε επίπεδο που ούτε ο πιο απαισιόδοξος δε θα περίμενε. Το 2009, η περίφημη φράση ''Λεφτά υπάρχουν'' έδωσε 44% στο ΠΑΣΟΚ και στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο Γιώργος Παπανδρέου ουσιαστικά επισημοποίησε το ξεπούλημα της χώρας. Όμως ο Γιώργος Παπανδρέου, όλο αυτό το διάστημα, εισέπραξε αμέτρητο χρήμα χάρη στην κίνηση που έκανε με την πράσινη ενέργεια. Τα χρήματα που εισέπραξε, τα εισέπραξε από τον ελληνικό λαό για την δική του οικονομική αποκατάσταση. Στις 23 Απριλίου του 2010, στο Καστελόριζο, σε ένα διάγγελμά του, επέτρεψε την είσοδο του ΔΝΤ στην χώρα μας. Τελικά θα ψηφιστεί το πρώτο μνημόνιο από την κυβέρνηση Παπανδρέου και το ΔΝΤ, ήταν σε θέση να έρχεται ανά πάσα ώρα και στιγμή και να κάνει έλεγχο και να βάζει τα απαραίτητα μέτρα προς τους έλληνες φορολογούμενους πολίτες.

      Η διετής κυβέρνηση Παπανδρέου ένωσε για πρώτη φορά τον λαό ώστε να κατεβεί μαζικά στην πλατεία Συντάγματος και να διαμαρτυρηθούν για τα μέτρα και τις συνθήκες τις οποίες ζούσε. Περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, απολύσεις ήταν τα πλέον δεδομένα για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οι άνθρωποι χάνανε τα σπίτια τους και μπαίνανε φυλακή λόγω χρεών. Ο Παπανδρέου τελικά παραιτήθηκε. Αντικαταστάτης του, ο Λουκάς Παπαδήμος. Οικονομολόγος, χωρίς να έχει ιδέα από πολιτική. Παρόλα αυτά ήταν αναγκασμένος να κάνει μία μεγάλη αλλαγή. Η μόνη αλλαγή ήταν στην ουσία η αντικατάσταση της πρωθυπουργίας αφού και ο Λουκάς Παπαδήμος αποδεχόταν δίχως διαπραγμάτευση τα μέτρα των εταίρων.

      Το 2012 ο αντιμνημονιακός Αντώνης Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία θα σχηματίσουν συγκυβέρνηση μαζί με την ΔΗΜΑΡ και το μνημονιακό ΠΑΣΟΚ. Τα αποτελέσματα λίγο εώς πολύ... αναμενόμενα! Νέο μνημόνιο, το οποίο ήταν πολύ χειρότερο σε σχέση με το πρώτο. Τόκοι, αύξηση του ΦΠΑ, νέες μειώσεις συντάξεων και μισθών, απολύσεις... και η Ελλάδα θυμίζει εποχές 1840! Ο αντιμνημονικός Αντώνης Σαμαράς έκανε ότι και οι υπόλοιποι. Ναι σε όλα! Σε όλα τα βάρβαρα μέτρα. Σε όλα αυτά τα μέτρα τα οποία ταπείνωσαν και συνεχίζουν να ταπεινώνουν τον ελληνικό λαό. Το χειρότερο από όλα ο ΕΝΦΙΑ. Ένα φασιστικό μέτρο, αντιδημοκρατικό που υπερψηφίστηκε από τον ίδιο και την παράταξή του και είναι σε ισχύ ακόμα και σήμερα. Πλέον το ''κουμάντο'' στην Ελλάδα το έκανε η Μέρκελ και ο Σόιμπλε. Η Ελλάδα έφτασε στο τέλος της και αυτός ο περήφανος λαός, ότι δεν έκανε το 1940, δηλαδή αντιστάθηκε και πολέμησε τους Γερμανούς ναζί, το κάνει τώρα. Τώρα ο ελληνικός λαός έχει σκύψει το κεφάλι και αποδέχεται τα απανωτά χτυπήματα από το εσωτερικό και το εξωτερικό. 

       Φτάνουμε στο σήμερα και την κυβέρνηση της πρώτης φοράς αριστεράς του Σύριζα. Μία συγκυβέρνηση μεταξύ ενός αριστερού και ενός δεξιού κόμματος που είναι αντίθετοι σε πολλά βασικά θέματα. Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, το σκήσιμο των μνημονίων και η αξιοπρέπεια ήταν οι λόγοι που ο λαός τον εμπιστεύθηκε δίνοντάς του το σεβαστό ποσοστό του 36%. Τίποτα από όλα αυτά δεν έχουν γίνει. Η Ελλάδα πλέον είναι μισό βήμα από την καταστροφή. Μία Ελλάδα και μία κυβέρνηση αριστεράς που συνεχίζουν να διατηρούν ότι κάνανε και οι προηγούμενοι. Πέντε μήνες τώρα έχει χάσει πολύτιμο χρόνο χωρίς να πετύχει ούτε μία βατή συμφωνία αλλά ούτε και την ρήξη. Μία κυβέρνηση η οποία δεν έχει μία σταθερή γνώμη και φάσκει και αντιφάσκει στα δικά της λεγόμενα. Τις τελευταίες δύο μέρες η χρεοκοπία, εμμέσως, έχει φτάσει στην χώρα μας. Όλος ο ελληνικός λαός πανικοβλημένος έτρεχε στα ΑΤΜ ακόμα και τις πολύ πρωϊνές ώρες ώστε να βγάλει το εισόδημά του με τον φόβο ότι θα παρακρατηθεί από την κυβέρνηση η οποία έβαλε περιορισμό στις αναλήψεις! 

     Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη και όλες οι κυβερνήσεις έχουν αποδειχτεί ανίκανες. Που θα οδηγηθεί άραγε η κατάσταση; Κανείς δε ξέρει ή κανείς δε θέλει να πει. Κουράγιο ελληνικέ λαέ !

 

 

Γράφει ο Διονύσης Δημητρόπουλος

Σπουδαστής του ΙΕΚ Δέλτα